اکولوژی، منظر و طراحی اکولوژیک منظر

به عنوان یک حرفه در حال توسعه، چالش های متعددی پیش روی معماری منظر در خاورمیانه وجود دارد. از یک سو، دشواری معرفت شناختی در بسترسازی مفاهیم غربی و معانی لایه ای واژۀ منظر نسبت به پیچیدگی های جغرافیایی و فرهنگی منطقه؛ و از سوی دیگر، چالش رهانیدنِ پیش فرض های موجود در ادراک منظر، از تمرکز صرف بر سیما و به عبارتی منظر به مثابۀ چشم انداز. یک نگاه محدود و غیرزمینه گرا، که از دریافت میراث منظرین غنی خاورمیانه ناتوان است، ظرفیت های منظر را به عنوان یک چارچوب مطالعاتی میان رشته ایِ تضعیف کرده و حیطۀ حرفۀ معماری منظر را به زیباسازی سطحی و ظاهری محدود می سازد. این مقاله رویکرد کل نگر و پویای طراحی اکولوژیک منظر را مطرح می کند، با این استدلال که اکولوژی می تواند الف) معنای منظر را، فراتر از اینجا و اکنون، زمینه گرا کند، پاسخگوی اکولوژی منطقه باشد و میراث تاریخی و بومی منظر را ادغام کند؛ و ب) مباحث معماری منظر را گسترش دهد تا نه تنها سیما و نمود ظاهری را در بر گیرد، بلکه شامل ابعاد محیطی، اکولوژیک، اجتماعی- اقتصادی و سیاسی نیز باشد. برای نشان دادن پیچیدگی و انطباق پذیری یک چارچوب منظرین کل نگر، و قابلیت های آن در پیشبرد پژوهش ها و فعالیت های حرفه ای معماری منظر، گستره ای از کاربردهای آن ذکر شده است.